REFLECTIES IN TIJDEN VAN CORONA
Hoe aan de verkramping ontsnappen?
Ons jubileumfeest ‘HET DANSENDE DENKEN VAN HET ZOEKEND HERT’ was een grootschalige activiteit zoals we er vanuit ons filosofiehuis nooit een organiseerden: zo intensief, veelomvattend en aspirerend, met zoveel sprekers en kunstenaars en fijne feestmomenten allerhande. Met bovendien aandacht in degelijke media en veel steun van meerdere partnerorganisaties en subsidiënten. Uiteindelijk echter werd dit hoogtepunt onbedoeld onze voorlopig laatste activiteit, ook al leek deze zo doordesemd van levenslust en vervuld van belofte. Hoezo? En hoe nu verder?
Zoals de ‘dialectiek der dingen’ het vaak schijnt te impliceren, werden al snel na ons megafeest verwachtingen gebroken en zekerheden overhoop gegooid, mede door bureaucratische verplichtingen en persoonlijke lijdenswegen. In weerwil van gezondheidsproblemen bij meerdere leden van ons organisatieteam rijpten nochtans creatieve intenties om na een hoognodige adempauze de werking nieuw leven in te blazen. Voor een nieuwe initiatiefgroep ‘Maand van de filosofie’ zetten we ons nog speciaal in, als creatiecentrum en ontvangsthuis. Maar terwijl we ons opnieuw voornamen om de winderige berg van de geest met hunkerend hart te bestijgen, sloeg die afschrikwekkende pandemie toe. Onze particuliere zorgen en organisatieproblemen verdronken in de collectieve rampspoed. Zoals zovele culturele plekken moest ook ons huis letterlijk en figuurlijk op slot. Eerste aanzetten voor nieuwe activiteiten werden afgebroken.
WAT BLIJFT INTUSSEN MOGELIJK?
Vandaag verweert de wereldgemeenschap zich tegen angsten en zorgen, toenemende neuroses en waanbeelden. Er heerst nog altijd een bijna collectieve verkramping, versterkt door de capriolen en manipulaties van vermeende wereldleiders. De rationele diagnoses en effectieve weerstand blijven wankel, het beleid op internationaal niveau inconsistent. Gelukkig manifesteren zich nieuwe denkers met visionaire inzichten en interessante proposities. Welgekozen oude denkers worden opnieuw op hun originele waarde geschat. Doordringend reflecteren en peilen, in de heersende verduistering toch naar openingen zoeken, zelfs een radicale ommekeer overwegen, tegelijk een intieme inkeer koesteren, solidariteit voeden, een doordacht ecologisme bepleiten … veelvuldiger dan ooit weerklinken filosofische en activistische beschouwingswijzen die in Het zoekend hert al intens werden doorgelicht. Tegenover de onzekerheden die ons vandaag als organisatoren ten zeerste beroeren, is het versterkend om vast te stellen hoeveel diepgravende denkrichtingen ernstig worden overwogen of bepleit, door nobele geesten en door een nieuwe generatie van activistische jongeren.
ANTICIPEREN OM OPNIEUW TE EVOLUEREN?
Kan ons project op die positieve ontwikkelingen anticiperen – om spoedig opnieuw te evolueren? Zo ja, via welk traject? Het zijn vragen die ons, als stichters en organisatoren, positief prikkelen. Ze worden ondersteund door mentale schouderklopjes en even nieuwsgierige als opbeurende vragen van vaste bezoekers en bevriende denkers, wetenschappers en kunstenaars. Klare en stevige, laat staan definitieve antwoorden hebben we evenwel nog niet. Maar we blijven grasduinen in het geestelijke erfgoed van eeuwen en polsen bij creatieve en menslievende geestesgenoten. Daarover meer in volgende bijdragen, als we wellicht extra adem hebben gevonden… om stapsgewijs een nieuwe geestdrift te ontwikkelen en vervolgens – eventueel – weer gloedvol aan de slag te gaan. Graag tot dan!
Eddy Strauven, gastheer en coördinator,
in communicatie met Walter Van Dam, kritisch humanist en inspirator
ZOU U GRAAG METEEN VERDER LEZEN? Zie: HET HERT IN QUARANTAINE – 2
