Prof. Joep Dohmen verzorgde op zondag 3 april 2011 in Het zoekend hert de algemene inleiding van de lezingencyclus over actieve levenskunst: Streven naar het ware leven.
Daartoe verhaalde Joep Dohmen een bonte geschiedenis over het streven naar het volle leven door de eeuwen heen. Onderweg verwees hij naar de mooiste teksten en belangrijkste theorieën over de oude levensvragen. Zo passeerde hij bij Plato en Montaigne, Erasmus en Schopenhauer, Rousseau en Nietzsche, Michel Foucault en Wilhelm Schmid. Levenskunst blijkt geen kunst en ook geen vak, maar een bepaalde praktijk. Zij heeft betrekking op zelfzorg en is daarmee een vorm van morele educatie. Ze is een vorm van leren omgaan met jezelf. Levenskunst is het antwoord op de vraag: hoe moet ik leven? Het antwoord op die vraag blijft persoonlijk van aard. Hoe hachelijk het leven als kunstwerk kan worden, blijkt wellicht nog het best op oudere leeftijd, of in situaties van gebrek, ziekte en andere ervaringen van gekwetst zijn. Een weerbare levenshouding komt nochtans niet bij toeval tot stand. In die zin is het zeker een kunst-werk.
Prof. Joep Dohmen (1949) is hoogleraar Wijsgerige en praktijkgerichte ethiek aan de Universiteit voor Humanistiek in Utrecht. Hij studeerde filosofie in Utrecht en Leuven. In 1994 promoveerde hij op de studie Nietzsche over de menselijke natuur. Vanaf 1992 was Joep Dohmen mede-oprichter en adjunct-hoofdredacteur van Filosofie Magazine. In 1996 werd hij postdoc-onderzoeker van het project Foucaults notie van zorg voor zichzelf in relatie tot de zorgethiek. Nadien verschenen van zijn hand onder meer Over levenskunst. De grote filosofen over het goede leven (2002) en Tegen de onverschilligheid. Pleidooi voor moderne levenskunst (2007). In 2010 publiceerde hij, samen met Prof. Jan Baars, De kunst van het ouder worden, in 2011, samen met Maarten van Buuren, De prijs van vrijheid. Denkers en schrijvers over de moderne levenskunst.